1 Eylül 2009 Salı

No Country For Old Men..!

Her neslin insanı,kendi şartlarına,kültürüne,ortamına göre yaşlanıyor.Ve hepimiz günün birinde yaşlanacağız o aşikar.Bugün yaşadağımız hayatın,geçirdiğimiz günlerin,edindiğimiz tecrübelerin ve çıkardığımız derslerin ışığında yaşlanmak güzel olsa gerek diye düşünüyorum.
Çünkü halihazırda yaşadığım hayattan zevk alıyorum.İlerleyen yaşlarımda,toplumun geldiği seviyeyi,insanların ileriki dönemlerde değişen yaşam tarzını,sallanan sandalyemde otururken izlemek ve anlamaya çalışmak da keyifli olacaktır bence.Sonuçta ben çocukken,bana uzak gelen şeylere sahibiz şu anda,katiyetle de bizim çocuklarımız,torunlarımız da şu an bize uzak gözüken şeylere sahip olacaklar.
Benim bugün bir i-phone' un fonskiyonlarını kavramak için 3-5 saat harcamam gerekiyorsa,80 yaşındaki dedem için Nokia' nın en basit modeliyle arama yapmayı öğrenmek 3 yılını sürüyor.Bu öğrenme sürecinde beni aramak için kıvranırken kaç tane boş mesaj attığına inanamazsınız.Üstüne üstlük teknoloji de onu kesmiyor,daha iyi bir cep telefonu alıp,eve internet bağlatmak istediğinden bahsetti geçenlerde.Kıçıma motor takıp kaçtım o mecralardan.

Yaşlı insanların her daim şikayet ettikleri şeylerin başında gelen,gençlerin saygısızlıkları,gereken hürmeti göstermemeleri,vefasızlıkları vs. gibi rahatsızlıklarını bir yere kadar anlayışla,o yerden sonra da itirazla karşılarım.Saygı ve hürmet gösterilmesi gereken özellikler yaştan ziyade,olgunluk ve tecrübedir.Bir adamın benden sırf yaşlı diye alabileceği saygı,yol verme,yer verme,sıra vermeden öteye geçemez.Tanımadığım adamı da yine sırf yaşlı diye yoldan çevirip elini öpmem.Kendi gençliğinden getirdiklerinden ziyade,içinde yaşadığı döneme göre yaşlanmayı tercih edip,bocalayan, "Yaşım geçkin ama ruhum genç" imajı yaratmak için,binbir türlü maymunluk,saçma sapan espri ve densiz,patavatsız laflar eden adama ise hiç tahammül edemem.O adamı bayramdan seyrandan başka zamanda aramayan,sormayan,gidip oturup uzun uzun laflamayan ve en sonunda götürüp huzurevine yerleştiren,evladına da zerre kadar laf etmem.

Genç ruhun ispatı bunlar değildir ki.Beni darlamadan,zaten bildiğim şeyleri tavsiye formatında binlerce kez tekrarlamadan,15 dakika boyunca bile olsa beni sohbetinle bağlayabiliyorsan,bu sohbetten keyif alıyorsam,sonrasında üzerinde düşünmemi gerektirecek doneler alabiliyorsam,o zaman saygı duyarım sana.
O zaman tecrübenden faydalanmak,olgunluğundan almak,elinden öpmek isterim.
Bundan başkası yalan,bundan başkası riya,bundan başkası çıkardan başka birşey olmaz.

Hiç yorum yok: