Kimlerle çalışıyoruz,kimlerle iş yapıyoruz,kimlerle yiyip içiyoruz bu ofis hayatında aklım şaşıyor.
Garip garip,tapon tapon kadınlar.Her biri,binbir türlü huy sahibi junior'lar,senior'lar.
Giyim kuşam içler acısı,saç-baş dağınık,birinin dip boyası gelmiş,birinin çorabı kaçmış,ötekinin ayağında açık ayakkabı içi patik çorap,diğerinin ağzında sakız bütün gün cak cak.
Ya diyorum,burası Maslak'sa,çalıştığım firma Fransız-Türk ortaklığı kurumsal bir firmaysa ve bu sahnelere burada rastlıyorsam,allah muhafaza konfeksiyon atölyesinde çalışıyor olsam nelerle karşılaşacağım?
Aşırı anti-sosyallikten ve hatta erkeksizlikten bunalmış,hala kendini nimetten sayıp,kendini tribe bağlayan arkadaşlara buradan seslenirken,bir yandan da sormak isterim kendilerine,havanız kime???
Sabah elinde demet demet çiçekle ofise gelip,onları saksıya koymalar,benim kimsenin alacağı çiçeğe ihtiyacım yok gösterileri.How desperate you all are???
Ha dersin ki,çok acımasızsın,çok yüzeyselsin,asla kabul etmem.Gerçekten nimet sayılabilecek kadınlar,mütevazilikten oscar alacakken,sizin neyinize saçları savurup,sağa sola yan gözle tepeden bakıp,gerdan kırmak.
Daha önce de buna benzer sallamıştım bu ablalara ama dayanamıyorum,yine,yeni,yeniden giydiriyorum.
Üstünüzde paralansın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder