İlk önceleri,bana çok uzak,kimseye pas vermeyen ve burnu havada bir kadın gibi gözükmüştü gözüme.Umursamaz bir tavrı ve sert bir duruşu vardı.Bu kadına nasıl yaklaşılır ki niye düşünmüştüm.Ama o kadar güzel ve çekiciydi ki,bir şekilde konuşmam,hayatının o an için tahmin bile edemeyeceğim fakat şimdileri çok keyif aldığım bir kısmına dahil olmam gerekiyordu.Ve oldum da.
Birbirimizi anlamamız çok kolay oldu.Ama tanımamız zor.Her yönüyle benden daha olgun olduğu aşikardı.Hayata bakışı,yaşam tarzı bugüne kadar tanık olmadığım kadar acımasızdı.Keskin çizgileri ve olmazsa olmazları vardı.Tutarsız ve ürkek bir tarafı da vardı,ama bunu insanların görmesinden ve farketmesinden hiç hoşlanmazdı.Herkesten farklı bir şeyleri vardı.Ve ben bunları çözmeye çalışmaktansa,yaşamayı tercih ettim.Ve hiç de pişman değilim.
Kendimi hazırcevap ve kıvrak zekalı sanırdım.Ve bir kadının bu kadar zeki,kültürlü ve eğlenceli olabileceği aklıma gelmezdi ama olabiliyormuş.Bencil ve duyarsız olduğu zamanlarda bile çok çekici ve tatlıydı.O yüzden beni uzak tutmak ve kurtulmak istediği zamanlarda bile vazgeçmedim ondan.Vazgeçemedim.O da,bunu ileride bana karşı kullanmayacak kadar alçakgönüllü olduğunu gösterdi.
Şimdileri çok alıştım ona.Yanında rahat ve huzurlu hissediyorum kendimi.İlişkinin olmazsa olmazı bunlarsa,ben buna sahibim.
İçinde her daim barındırdığı küçük yaramaz kızı,gözlerini çevire çevire kafasından bir şeyler geçirmesini,sinirlenip gözünün kararmasını,tabanlarını vura vura yürüyüp gitmesini,ince uzun parmaklarını,topuklu ayakkabılarını,keyifle yemek yemesini ve soya sütü sevdasını kalbimin çok hassas bir yerine koydum,orda saklıyorum.
Cesaretimin bedeli,hayatımın en güzel esareti oldu.
Zor olanı ona aşık olmamaktı.....Ben kolayını seçtim..!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder