30 yıldır ülkenin,iliğini kemiğini kurutan terör belasından kurtulmak için binbir takla atan,tavizin,hoşgörünün,yerine göre sınır ötesi operasyonun dibine vuran Türkiye,sorunu yarattığı iddia edilen kesimin siyesi temsiliyle yeni tanışmadı.Rahmetli E.İnönü zamanında SHP bünyesinde mecliste koltuk edinen yine aynı insanlar,o dönem kendi halkalarını temsil ettiklerini düşünürken,sol görüşlü partinin güneydoğudan gelecek oy planları doğrultusunda konumlandırılmışlardı.Nitekim seçimden kısa bir süre sonra (1989) Paris'teki Kürt Konferansına katıldıkları gerekçesiyle partiden ihraç edildiler ve kendi partilerini kurdular(7 Haziran 1990 - Halkın Emek Partisi).
Yıllar geçtikçe Anayasa Mahkemesi kapattı,onlar yenisini açtı.HEP dahil olmak üzere tam 6 parti açılıp,kapatıldı.Son olarak DTP de geçenlerde kapatıldı.
Terörle geçen bu uzun yıllarda,her hükümetin,dolayısıyla devletin mottosu "Teröristle masaya oturmayız,ele başıyla pazarlık yapmayız" şeklindeydi.Bunun yerine top,tank,tüfek silahlı mücadele benimsendi,ki doğrusu da buydu bence.Çoluk,çocuk,kadın,erkek,yaşlı,bebek kimsenin gözünün yaşına bakmayan hain ve vahşilerle masaya oturanın kellesini de alırdı devlet kendi içinde.
Tüm bu süreçlerin ardından ulu insan Tayyip,kendine göre nihai çözümü bulduğuna kanaat getirdi ve adını "Açılım" koydu.Ardından da dağda mehmetçiğe sıkanları törenle karşıladılar,sınır kapılarında.DTP milletvekilleri ısrarla örgütü terörist olarak adlandırmaktan kaçınıyordu.Çoğunun yeğeni,kuzeni dağda karakol basıyor,köyleri yağmalıyordu.Kimsenin gözü,davaya aykırı bir hareket ve/veya söz etmeyi yemiyordu.AKP hükümetinin tüm alanlardaki kadrolaşması,Anayasa Mahkemesin'de de gözlemleniyordu.
Tüm bunlara rağmen,Tayyip'in işini yine Tayyip'in adamları bozdu.Dağdan,masaya taşınan mücadele ve çözüm planı,karşısında siyasi bir muhattap bulamayacaktı artık.Taa ki yeni bir parti kurulana kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder