13 Ocak 2009 Salı

Bu yazıya ne başlık koyacağıma karar veremediğim için,neredeyse yazı kadar uzun bir başlık yazdım..!

Yakın zamanda,tanıdığım insanlardan duyduğum birşey var.Yaşadıkları hayattan sıkılmış,istediği şeyleri yapamamaktan şikayetçi,tatmin duygusundan uzak ve hala girişimci,idealist düşüncelere sahipler.Fakat uygulamaya geçmeye ne halleri var ne de istekleri.Öyle bir bıkkınlık yani.

Kimseyi kınamak,ayıplamak için söylemiyorum bunları.Ama sevdiğim insanların bu ruh halinde olması beni üzüyor.Çünkü yakın çevremde olan insanlara,hayata bakış açıları,duruşları,tepkileri ve zekaları yüzünden hayranım.Tabi bunlara ek olarak güzelliklerine de hayran olduğum insanlar var.

30.yaşgünüm yaklaşırken düşünmeye başlamıştım.Benim de bıkkın,herşeye boşvermiş dönemlerim yaklaşıyor mu diye.Ama çabuk atlattım sanırım bu tribi.Daha bir hevesle sarılmaya başladığımı görüyorum elimdekilere.İşime,gücüme,kendime,arkadaşlarıma,hislerime,isteklerime...

Şikayetçi değilim tabi.Ama istiyorum ki bu heyecanımı paylaşmak ve biraz da bulaştırmak.İdeallerimin ve isteklerimin peşinde eskisi kadar fuleli koşmuyorum ama hadım edilmiş köpeğin eve gelen misafire sürtüne sürtüne orgazm olma çabası içine girerek düştüğü çaresiz duruma da düşmek istemiyorum.

İtiraf da ediyorum.Yaşlanmaktan korkuyorum.Ama sadece fiziksel olarak.O yüzden kendime daha bir profesyonel bakmaya başladım.Bioxcin,nemlendiriciler,göz ve boyun için sıkılaştırıcı,kırışık önleyiciler,kütikül temizleyiciler.

"Serbest piyasa ekonomisi,kendine bakacaksın ki rekabetten geri kalmayasın"der sevdiğim bir kadın.Çok gülerim bu lafa ama son derece doğru da bir laf.
Ben de "Esneyeceksin,ama kırılmayacaksın"derim.Şartlar ne gerektiriyorsa onu yapacaksın.


Birşeyi yapmak istediğimde eskisi kadar detaylı düşünmüyorum.Yapacaksan yap diyorum.Bugüne kadar bin tane hata yaptım.Aldığım dersler yetmiştir herhalde artık bana.Yanlış da olsa yapmak istiyorum birşeyleri.Yaptım ama yanlıştı demeyi,yapsa mıydım acaba demeğe yeğlerim ve doğru çıkmasını ümit ederim.Riski alacaksam şimdi alırım.Kaybedecek fazla birşeyim yokken.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Geçen gün sen mutlu mutlu etrafına bakınırken ben de sana baktım ve şunları düşündüm:
Herkesin yaşadığı genel geçer zorluklar dışında onun hayatı kolay, çünkü hayatta ne istediğini biliyor ve üstüne üstlük aşık.
Son paragrafta gayet güzel anlattığın gibi sen ne olacağını düşünmeden yaparsın ve böylelikle yaşamış olursun işte. Ama kaybedecek şeylerin var bence; bilmem farkında mısın masumiyetin, inancın var mesela.

Puffy dedi ki...

Masumiyet'ten kastının ne olduğunu anlayamadım.
Çok da masum olduğum söylenemez zaten
herkes kadar ben de yozlaştım zamanla.
İnancımı kaybetmek içinse henüz çok gencim.
Düşünmeden yapmak istediğim şeyler,aynı zamanda inandığım şeyler.
Kaybedeceksem de o gün bugün olmayacak.