17 Eylül 2008 Çarşamba

Nowadays

Düşününce o kadar şey var da,yazmaya gelince insan neden tıkanıyor."Ne bekliyordun ki?" diye soruyorum kendime.Ağzımdan çıktığı kadar kolay çıksaydı parmaklarımdan muhtemelen bu kadar beklemezdim blogger candidate olmak için.

Haaa bu arada bana kalsa belki de hiç cesaret edemezdim.Bir ilham perisi var bu aralar etrafımda.Beni,önceleri sigara molalarında,ardından asansör kapılarında yakaladı.Ben de onu birkaç gece önce Mono'da yakaladım.Onun deyimiyle "tanışıklık"ımız o geceden bu yana.Öncesi yok.Sonrası....belki sonra:)

Çok da yaratıcı bir evresinde değilim hayatımın.30 olmak çok uzaktı önceleri,ama oluyorsun el mahkum.Bir garip hissettiriyor gerçekten.Eleği duvara asmış tayfa çok sitemkar."Sen daha şimdiden böyle diyorsan...ohoooo..!" replikleri.Hak veriyorum ama 5 sene kalmış topu topu küçük rakı kıvamına.

Geç de olsa ben de burdayım.

Bilginize.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Dükkan hayırlı olsun.
Miss Müge kanaat notuyla geçirecek seni. :)