Adamların prensipleri,çalışma ahlakları bizden çok farklı.Kapanıp bir işle ilgilenirken gözleri etraftaki hiçbirşeyi görmüyor.Bizim insanımızda böyle birşey yok.Araya girebilecek,konsantrasyonu interrupt edecek her türlü etkiye açığız.Sonra hep"Kendimi bir türlü işe veremedim.Bir ordan bir burdan böldüler"serzenişleri.Sonuç:Ya yarım kalmış parça pinçik bir sürü iş,yada hava kararıncaya kadar uzayan sıkıcı ofis mahpuslukları.
Adam kapısına geleni rahatça refüze edip kaldığı yerden devam edebiliyor.Ve bu onun için çok doğal birşey.Çünkü he's onto something right now & he needs concentration.Gururu kırılıp kapıdan boynu bükük ayrılanlar mı istersiniz,masasına dönüp akla hayale gelmez sinkaflar sallayanı mı?Biz aman ayıp olur diye her seslenene,her mail atana anında cevap verme derdinde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder