Belki aylar,belki de yıllar evveldi.Hiç tanımadığım,hiç gitmediğim bir yerdi.Gün henüz ağarırken,kahvaltı yapmak için oturacaktık mekana.Muhtemelen hayal gücümün zayıflığından,oldukça sıradan bir mekan,mavi ahşap masa ve sandalyeler,pötikare masa örtüleri ve zeytinyağı kokusu.Kuzey Ege'de bir yerlerdeydik herhalde.Ve ben yine bencildim her zamanki gibi.Hayal meyal hatırlıyorum,"Bu mudur yani öve öve bitiremediğin mekan,burda mı kahvaltı yapıcaz?" dediğimi.
Dün gece olduğuna emin olduğum bir saat.Yine rüyadayım.Mekan aynı,gün yeni ağarıyor.Yanımda tanımadığım ama nedense samimi olduğum insanlar.Kahvaltı yapmak için ordayız.
Rüyada kendimi seninle gördüğüm yerlere,sensiz gider oldum.Bir de üstüne,rüyadan kalma hatıralarla,kendimi kötü hisseder oldum.Ben buraya yine rüyamda seninle gelmiştim,şimdi sensiz gelip canım sıkılıyordu.Rüyanın rüyası da oluyormuş,onu da yeni öğrendim 36 yaşımda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder